Johan geeft een klein boekje, wat zijn opa ooit maakte. Het gaat over de relatie tussen een mens en zijn vader in al zijn fases. Van de rebellerende puber tot de reflecterende volwassene die met veel respect terugkijkt op de wijsheden van zijn vader. Zo staat Johan ook in zijn leven, met veel dankbaarheid voor zijn ouders. “Ik ben niet verwend, maar wel bevoorrecht. Ik mis mijn vader. Ze zeggen nu tegen mij dat ik op hem lijk, dat ik het sociale en de humor van hem heb. Van mijn ouders leerde ik dat je tevreden moet zijn met wat je hebt en dat je goed moet zijn voor elkaar. Dat is de basis. Het hoeft niet altijd maar meer te zijn. Ik merk dat ik me goed voel als ik iets voor de gemeenschap doe en dat zag ik ook bij mijn vader. Daar kom ik de laatste jaren achter.”
